چاقی قاتل خاموش حیوانات خانگی

چاقی حیوانات خانگی  یک مشکل چالش برانگیز است که می تواند همه انواع حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد. علت اصلی این اتفاق  پرخوری و ناتوانی در انجام ورزش کافی است، اگرچه شرایط مختلف سلامت نیز می تواند منجر به چاقی و اضافه وزن حیوانات خانگی شود اما اصلی ترین علت ان را میتوان به عدم سبک صحیح محیط زندگی آنها اشاره کرد. این مشکل در سال های اخیر همچنان رو به افزایش بوده است. چاقی می تواند عواقب شدیدی بر زندگی حیوان خانگی داشته باشد. می تواند خطر ابتلا به بیماری ها را افزایش دهد و شدت مشکلات سلامت موجود را شدت بخشد.همچنین این اتفاق می تواند کیفیت و طول عمر حیوان خانگی را کاهش دهد.

آیا حیوانات خانگی از ابتدا چاق بودند؟

خیر. ما با توسعه شهر نشینی و زندگی شهری، از انسانها فاصله گرفتیم و چون حیوانات اهلی چیزی به نام من برتر(Self) ندارند و همواره به ما محتاج هستند و به دلیل اینکه به آنها غذا می دهیم ما را می رستند، تصور ما این است که به ما عشق می ورزند که این موضوع اشتباه و نوعی سوگیری شناختی (Cognitive Bias) است.

انگلستان سالانه آمار چاقی حیوانات خانگی را برای سگ ها، گربه ها، پستانداران کوچک و سایر حیوانات خانگی بررسی میکند. نتیجه بر طبق نظرسنجی هایی است که در بین دامپزشکان هر ساله در نمایشگاه دامپزشکی لندن و سایر رویدادهای دامپزشکی انجام می شود. در این مقاله به بررسی نظارت بر سطح چاقی، افکار آنها را در مورد تغذیه حیوانات خانگی نیز میپردازیم.

تاریخچه چاقی در حیوانات به چه زمانی باز می گردد؟

اختصاص نمره وضعیت بدن به حیوان خانگی شامل ارزیابی بصری و لمس حیوان برای ارزیابی لایه چربی است. یک سگ با شرایط ایده آل باید وقتی از بالا به آن نگاه می شود، کمری باریک و وقتی از پهلو به آن نگاه می شود، شکمش صاف باشد. دنده ها نباید قابل مشاهده باشند، اما دنده ها را باید به راحتی تنها با یک لایه بسیار نازک از پوشش چربی لمس کرد. گربه‌هایی که حالت ایده‌آل دارند، کمری دارند که می‌توان در پشت دنده‌هایشان مشاهده کرد، یک پد چربی کمی روی دنده‌هایشان، و یک پد چربی شکمی حداقل بدون تاک کردن شکم دارند.

هرچه میزان دسترسی بشر به غذا ساده تر شد، به همین میزان دسترسی حیوانات نیز به غذا ساده تر شد در طول تاریخ با توجه به میزان دسترسی بشر به غذاهای آماده تر و پر چربی تر، حیوانات نیز به همان ترتیب به غذاهای پر کالری تر و ساده تر دسترسی پیدا کردند و رفته رفته تحرک کمتر و روند چاقی حیوانات خانگی آغاز شد.

طی 20 سال گذشته، غذای حیوانات خانگی انگلستان مورد بررسی قرار گرفته وچندین گزارش معتبر در مورد آمار چاقی حیوانات خانگی در بریتانیا نوشته شده است.
در بررسی های انجام شده مشخص شد در بین صاحبان حیوانات خانگی تقریباً 70٪ از صاحبان فکر می کردند حیوان خانگی آنها دقیقاً اندازه مناسبی دارد و 67٪ اعتراف کردند که نگران چاقی حیوانات خانگی نیستند. در واقع، تنها 8 درصد اعتراف کردند که حیوان خانگی آنها نیاز به کاهش وزن دارد و 12 درصد نیز گفته اند که حیوان خانگی آنها نیاز به کاهش وزن کمی دارد. در مقایسه با سطوح چاقی که دامپزشکان در عمل مشاهده می کنند، این ارقام با هم جمع نمی شوند و این موضوع مشکل را دشوار تر خواهد کرد چرا که با عدم توجه یا بی توجهی صاحبان ، بیماری ها وعواقب جبران ناپذیری را در آینده حیوانات خانگی شاهد خواهیم بود.

حدود 22 درصد از سگ ها و 33 درصد از گربه ها در ایالات متحده به عنوان چاق طبقه بندی می شوند. اضافه وزن می تواند طول عمر سگ را تا 2.5 سال کاهش میدهد. همچنین سگ های عقیم شده بین 1.5 تا 2.6 برابر بیشتر از سگ های سالم دچار اضافه وزن یا چاقی می شوند.خطر چاقی در حیوانات خانگی با توجه به سن صاحب افزایش می یابد.صاحبان دارای اضافه وزن بیشتر احتمال دارد حیوانات خانگی چاق تری داشته باشند. چاقی در حیوانات خانگی یک عامل خطرناک برای چندین بیماری دیگر است.اضافه وزن باعث استرس روحی و درد جسمی در حیوانات خانگی می شود. طبق تحقیقات با بالا رفتن سن حیوانات فعالیت بدنی آنها به طور قابل توجهی کاهش میابد.بنابراین اگر به همان مقداری که همیشه به آنها غذا میدهید، انرژی استفاده نشود و کالری از دست ندهند میزان کالری دریافتی به چربی تبدیل می‌شود. مهم است که به دور کمر حیوان خانگی خود با بالا رفتن سن توجه کنید و از کاهش تعداد کالری که به آنها می دهید نترسید.

شما باید بتوانید دنده های حیوان را ببینید و احساس کنید و کمر باید از بالا قابل مشاهده باشد. وقتی از پهلو به آن نگاه کنید، شکم باید جمع شده به نظر برسد.
سگ ها زمانی که وزنشان 10 تا 30 درصد بالاتر از وزن ایده آل بدنشان باشد، اضافه وزن در نظر گرفته می شوند. چاقی زمانی تشخیص داده می شود که وزن سگ از 30 درصد وزن ایده آل بدنش تجاوز کند. گربه ها نیز از استاندارد مشابهی پیروی می کنند.سوال اصلی اینجاست که چه چیزی باعث چاقی در حیوانات همدم می شود؟ پیش از این، بافت چربی نسبتاً غیرفعال در نظر گرفته می شد که به سادگی کالری اضافی را به صورت  انرژی ذخیره می کرد و به توده بدن تبدیل میشد. با این حال، شواهد علمی جدید نشان می دهد که بافت چربی از نظر بیولوژیکی فعال است و صرفا به تجمع توده چربی در بدن ختم نمیشود. چربی هورمون‌های التهابی ترشح می‌کند و استرس اکسیداتیو(عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن) را بر روی بافت‌های بدن ایجاد می‌کند، هر دو فرآیندی که به بسیاری از بیماری‌ها دامن میزند . در حال حاضر چاقی به طور کلی به عنوان یک بیماری التهابی مزمن در حیوانات خانگی  در نظر گرفته می شود.

عوامل متعددی می تواند خطر ابتلا به چاقی حیوان خانگی را افزایش دهد. برخی از نژادهای حیوانی در مقایسه با سایر نژادها احتمال چاقی بیشتری دارند. همچنین با افزایش سن حیوانات خانگی به دلیل اینکه فعالیت کمتری دارند ،احتمال چاقی بیشتر می شود.طبق تحقیقات انجام شده مشخص شده که  چاقی در بین حیوانات خانگی ماده بیشتر از نر ها است که اغلب به دلیل هورمون های زنانه است. سگ های عقیم شده نیز بیشتر در معرض چاقی هستند.

چاقی در حیوانات خانگی خطر ابتلا به بیماری های قلبی ، دیابت ، فشار خون بالا،دیسترس تنفسی (ARDS) و سرطان ها را نیز در آنها به طور چشمگیری افزایش دهد.

با تفاسیر و یافته های موجود به این نتیجه خواهیم رسید که چاقی یک مشکل چالش برانگیز است که می تواند همه انواع حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد و اصلی ترین علت آن پرخوری و عدم استفاده از مواد غذایی سلامت و متناسب با شرایط بدنی و ناتوانی در انجام ورزش کافی است، اگرچه شرایط مختلف بدن هم میتواند اختلالاتی در افزایش وزن پت ها داشته باشد. این مشکل در سال های اخیر همچنان رو به افزایش بوده است.

یک حیوان خانگی زمانی اضافه وزن تلقی می شود که 30 درصد بیشتر از وزن ایده آل باشد . وزن  ایده آل به نژاد و نوع بدن حیوان خانگی بستگی دارد، که منجر به طبقه بندی وزن ایده آل برای پت ها میشود. بنابراین، بهتر است تاریخچه وزن حیوانات خانگی خود را با دامپزشک خود در میان بگذارید. چاقی حیوانات خانگی معمولاً یک وضعیت پزشکی قابل کنترل است، زیرا کارهایی وجود دارد که می توانید برای محافظت از سلامت و رفاه حیوان خانگی خود انجام دهید. مهترین مسئله این است که افرادی که حیوانات خانگی دارند و به واسطه وابستگی عاطفی که به آنها پیدا میکنند نباید عشق را مساوی با غذا دادن به حیوان خانگی خود قرار دهند. ارائه تنقلات و ضایعات زیاد از عوامل افزایش وزن و ایجاد بیماری های مختلف برای حیوانات خانگی به حساب میاید.

روشهای پیشگیری یا درمان چاقی حیوانات چیست؟

کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به حیوان خانگی خود در حفظ وزن مناسب انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که حیوان خانگی شما هر روز یک رژیم غذایی سالم مصرف می کند و به اندازه کافی ورزش می کند. یک سبک زندگی سالم که میزان دریافت کالری و میزان کالری مصرفی را متعادل کند ضروری است.
افزایش سطح فعالیت حیوان خانگی شما به سوزاندن کالری اضافی کمک می کند. رژیم غذایی ایده آل با توجه به سن، نژاد، وضعیت سلامتی و عوامل دیگر حیوان خانگی متفاوت است. با دامپزشک خود در مورد بهترین کالری دریافتی برای حیوان خانگی خود صحبت کنید.همچنین محققان دریافتند که افزایش سن مالک، کاهش ساعات ورزش هفتگی و سطح درآمد پایین مالک، همگی با افزایش خطر چاقی حیوانات همراه مرتبط هستند. محققان در مطالعه خود به این نتیجه رسیدند که ، عوامل مربوط به مالک در ایجاد چاقی مهم تر از عوامل مرتبط با سگ مانند نژاد، سن یا وضعیت تولید مثل هستند.
مطالعات نشان می دهد که بسیاری از صاحبان وضعیت بدن حیوانات همراه خود (سگ، گربه و اسب) را دست کم می گیرند، که منجر به تصور نادرست می شود که حیوانات همراه آن ها در حالی که واقعاً اضافه وزن دارند، وضعیت بدنی طبیعی دارند. خبر خوب در اینجا این است که چندین نمودار وضعیت بدن معتبر وجود دارد که استفاده از آنها برای دامپزشکان و صاحبان وضعیت را برای آن ها آسان تر کرده است. بسیاری از کلینیک های دامپزشکی اکنون این ارزیابی را به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی خود در نظر می گیرند و اغلب این منابع را با مشتریان به اشتراک می گذارند تا به آنها کمک کند تا تشخیص دهند که وزن حیوان همراهشان چه زمانی مشکل ساز می شود.

روشهای مفید تست شده برای لاغری حیوانات چیست؟

دادن ورزش و تحریک اجتماعی به حیوانات همراه استفاده از پازل های غذایی برای تغذیه: آنها ضمن ایجاد تحریک، مصرف آهسته را تضمین می کنند .زمان سنجیده عقیم سازی ،پرهیز از مصرف غذاهای پرکالری، مخصوصاً پرچرب، حتی در مقادیر کم .برای دامپزشکان، بحث در مورد کاهش وزن با صاحبان حیوانات همراه می تواند دشوار باشد. بررسی اخیر در مورد نحوه صحبت موثر با صاحبان در مورد کاهش وزن باعث می شود دامپزشکان احساس ناراحتی کنند. این بررسی خاطرنشان کرد که دامپزشکان احساس می‌کنند که اگر موضوع وزن حیوان همراه را مطرح کنند، «آزار، ناراحت، عصبانی، یا حتی مشتری را از دست خواهند داد». اگر صاحب یا دامپزشک اضافه وزن داشته باشد، وضعیت حتی بیشتر متشنج می شود. بنابراین آنها دریافتند که کلید اصلی کاهش وزن موفق شامل تعامل مداوم و فعال با صاحبان پت ها و تنظیم استراتژی های کاهش وزن متناسب با سبک زندگی حیوان همراه و صاحب آن است.